Non-Fictie - nu Gratis online te lezen & als pdf te downloaden, of als eBook
|
Een spannend verhaal, goed gedocumenteerd, waarin korte metten worden gemaakt met de uitspraak dat 'wie niets te verbergen heeft ook niets hoeft te vrezen'. Dat zou het geval zijn in de ideale situatie van een overheid die 'dienstbaar is aan de burger'. Maar in een schokkende confrontatie met 7 gekoppelde overheidsinstanties bleek bij elk van hen de prioriteit niet bij dienstbaarheid te liggen, maar bij het verdoezelen van eigen fouten om het eigen bordje zo gauw mogelijk weer 'schoon' te krijgen. Daarmee kan de burger flink in de kou komen te staan. Toetsbaarheid en verantwoording afleggen past niet in het straatje van de overheid (tenzij het een minister betreft).
Hoe het toch nog een beetje goed kwam (bij slechts één van deze instanties) lees je in dit boek dat je hiernaast kunt aanklikken om het als flipboek in te zien, maar dat je hieronder ook gratis kunt downloaden. Het verhaal zelf beslaat de eerste 114 blz. In de bladzijden daarna vind je toelichtingen en documentatie. De paperback versie van dit boek kwam in december 2015 uit en telde 300 pagina's - ISBN 978-90-818773-3-6 . Deze versie is uitverkocht. Bijprinten kan alleen bij voldoende belangstelling. |
Kies hieronder op welk apparaat je dit boek wilt lezen:
PDF voor computer of laptop, EPUB voor standaard tablets en smartphones, en MOBI voor Amazons Kindle.
PDF voor computer of laptop, EPUB voor standaard tablets en smartphones, en MOBI voor Amazons Kindle.
|
Voor computer of laptop :
klik hieronder om PDF te downloaden. 
|
| ||||||||
Maar wil je dit boek gewoon even inkijken, of als flipboek lezen, kijk dan hieronder :
Om dit flipboek goed te kunnen lezen, ga je naar de 3 puntjes ⁞ rechts in de bovenbalk - en kies daar 'Fullscreen'.
Je kunt ook met Ctrl + de tekst vergroten. Als je het nog groter wilt zien, kun je op het vergrootglas links klikken - met je linker muisknop kan je dan de bladzij schuiven tot waar je dat wenst (niet compatibel voor smartphones - de tekst loopt daaronder door).
Om dit flipboek goed te kunnen lezen, ga je naar de 3 puntjes ⁞ rechts in de bovenbalk - en kies daar 'Fullscreen'.
Je kunt ook met Ctrl + de tekst vergroten. Als je het nog groter wilt zien, kun je op het vergrootglas links klikken - met je linker muisknop kan je dan de bladzij schuiven tot waar je dat wenst (niet compatibel voor smartphones - de tekst loopt daaronder door).
Toelichting van de schrijver:
“Wie niets te verbergen heeft, hoeft ook niets te vrezen ” ?
Was dat maar waar. Want onze overheid hoeft maar één dwalende ziel als adviseur in te huren, en jouw hele wereld wordt op zijn kop gezet.
Gedwongen door een inbeslagname en een reeks verdachtmakingen binnen onze Strafwet, deed ik onderzoek bij zeven overheids-instellingen. Die verdachtmakingen zouden gemakkelijk te weerleggen zijn geweest, maar de kans daartoe werd me niet geboden doordat al die overheidsdienaren klakkeloos geloofden in de niet onderbouwde ideeën van de ‘expert’, en daardoor ook niets anders wilden horen - dat zou maar extra werk met zich meebrengen. In de loop van deze procedure hebben twaalf ( 12 ! ) juristen, allen in dienst van diezelfde overheid, zich met deze zaak beziggehouden, maar ook zij keken niet verder dan hun neus lang was. Geen van deze twaalf kwam zelfs maar op de gedachte om eens na te gaan, of de adviezen van ‘de expert’ wel strookten met de Nederlandse wet. Zelfs niet nadat ze daar nadrukkelijk op gewezen waren. Het meest bont in deze maakten de officieren van justitie het. Bij het OM maakte ‘waarheidsvinding’ plaats voor machinaties en voor het verdóézelen van waarheid – waarbij de officier zelfs nog geholpen werd door de rekestenrechter.
Hoe is het mogelijk, dat zóveel overheidsdienaren geen enkel eigen kritisch denkvermogen hebben ingezet, terwijl die overheid toch ten dienste zou moeten staan van burger en wet? Is dat gemakzucht? Angst voor imagoschade? Gebrek aan integriteit? Of ‘gewoon’ werken als ‘kip zonder kop’ ? Waarschijnlijk zal het een combinatie van deze factoren zijn – maar het is wel heel wezenlijk voor het goed functioneren van onze rechtsstaat om een antwoord op deze vraag te krijgen.
Gelukkig kon ik nog een beroep doen op onze Nationale Ombudsman, waardoor ik volledig gerehabiliteerd werd.
En met enig optimisme zijn er vanuit dit onderzoek wel al aanbevelingen mogelijk, en die worden ook besproken in dit boek. Maar vervolg-onderzoek naar de beweegredenen - of waarom mensen juist niet bewogen - is nog hard nodig.
Het eerste deel van dit boek is chronologisch en laat zich lezen als een avonturen-verhaal. De daarop volgende delen (anders gekleurd) bieden resp.Toelichtingen, Bijlagen Inzicht, en Document-bijlagen.
Naast kritische noten vindt u er ook Aanbevelingen, waarvan binnen op de achterflap een samenvatting staat - Aanbevelingen achterflap.
Er zullen lezers zijn van dit boek, die toch nog enkele documenten zouden willen lezen/checken, zoals:
- Handboek Douane VGEM, versie 2007. Deze versie bereikt u door hier aan te klikken.
- Rapport 2012/161 van Bureau Nationale Ombudsman. Dit rapport staat op de BNO website .
Mocht u weinig tijd hebben, dan kunt u zich ook beperken tot de "Beoordeling" van de Ombudsman, vanaf punt 9. Dit rapport is ook daar te downloaden .
“Wie niets te verbergen heeft, hoeft ook niets te vrezen ” ?
Was dat maar waar. Want onze overheid hoeft maar één dwalende ziel als adviseur in te huren, en jouw hele wereld wordt op zijn kop gezet.
Gedwongen door een inbeslagname en een reeks verdachtmakingen binnen onze Strafwet, deed ik onderzoek bij zeven overheids-instellingen. Die verdachtmakingen zouden gemakkelijk te weerleggen zijn geweest, maar de kans daartoe werd me niet geboden doordat al die overheidsdienaren klakkeloos geloofden in de niet onderbouwde ideeën van de ‘expert’, en daardoor ook niets anders wilden horen - dat zou maar extra werk met zich meebrengen. In de loop van deze procedure hebben twaalf ( 12 ! ) juristen, allen in dienst van diezelfde overheid, zich met deze zaak beziggehouden, maar ook zij keken niet verder dan hun neus lang was. Geen van deze twaalf kwam zelfs maar op de gedachte om eens na te gaan, of de adviezen van ‘de expert’ wel strookten met de Nederlandse wet. Zelfs niet nadat ze daar nadrukkelijk op gewezen waren. Het meest bont in deze maakten de officieren van justitie het. Bij het OM maakte ‘waarheidsvinding’ plaats voor machinaties en voor het verdóézelen van waarheid – waarbij de officier zelfs nog geholpen werd door de rekestenrechter.
Hoe is het mogelijk, dat zóveel overheidsdienaren geen enkel eigen kritisch denkvermogen hebben ingezet, terwijl die overheid toch ten dienste zou moeten staan van burger en wet? Is dat gemakzucht? Angst voor imagoschade? Gebrek aan integriteit? Of ‘gewoon’ werken als ‘kip zonder kop’ ? Waarschijnlijk zal het een combinatie van deze factoren zijn – maar het is wel heel wezenlijk voor het goed functioneren van onze rechtsstaat om een antwoord op deze vraag te krijgen.
Gelukkig kon ik nog een beroep doen op onze Nationale Ombudsman, waardoor ik volledig gerehabiliteerd werd.
En met enig optimisme zijn er vanuit dit onderzoek wel al aanbevelingen mogelijk, en die worden ook besproken in dit boek. Maar vervolg-onderzoek naar de beweegredenen - of waarom mensen juist niet bewogen - is nog hard nodig.
Het eerste deel van dit boek is chronologisch en laat zich lezen als een avonturen-verhaal. De daarop volgende delen (anders gekleurd) bieden resp.Toelichtingen, Bijlagen Inzicht, en Document-bijlagen.
Naast kritische noten vindt u er ook Aanbevelingen, waarvan binnen op de achterflap een samenvatting staat - Aanbevelingen achterflap.
Er zullen lezers zijn van dit boek, die toch nog enkele documenten zouden willen lezen/checken, zoals:
- Handboek Douane VGEM, versie 2007. Deze versie bereikt u door hier aan te klikken.
- Rapport 2012/161 van Bureau Nationale Ombudsman. Dit rapport staat op de BNO website .
Mocht u weinig tijd hebben, dan kunt u zich ook beperken tot de "Beoordeling" van de Ombudsman, vanaf punt 9. Dit rapport is ook daar te downloaden .
Recensie (1):
Met stijgende verbazing en gefascineerd heb ik “de Wassen Neuzen van Kafka” van Marchinus Hofkamp gelezen.
De titel dekt de inhoud volledig en de cover-foto is een vondst.
De opzet van het boek is overzichtelijk en het lettertype leest aangenaam.
‘Kafka’ verhaalt hoe een vooringenomen verklaring, ingegeven door beroepsfanatisme, klakkeloos wordt overgenomen door een reeks van overheidsinstanties, met vervolgens als enig doel de eigen onwettige besluitvorming hieromtrent te rechtvaardigen ten koste van de machteloos toeziende burger - m.a.w. hoe er door deze overheden wordt gesold met integriteit.
- deel 1 (t/m pag 118) leest als een spannend, tragi-komisch verhaal; het uithoudingsvermogen van de ik-figuur is onvoorstelbaar.
- deel 2 (toelichting) werkt verhelderend en is onthutsend tegelijkertijd.
- deel 3 (bijlage) is leerzaam, informatief en vaak bizar.
M.i. is ‘Kafka’ verplichte kost voor in ieder geval alle (semi-) overheidsdienaren. Een aanrader!
John Peters, Alphen a/d Rijn.
Met stijgende verbazing en gefascineerd heb ik “de Wassen Neuzen van Kafka” van Marchinus Hofkamp gelezen.
De titel dekt de inhoud volledig en de cover-foto is een vondst.
De opzet van het boek is overzichtelijk en het lettertype leest aangenaam.
‘Kafka’ verhaalt hoe een vooringenomen verklaring, ingegeven door beroepsfanatisme, klakkeloos wordt overgenomen door een reeks van overheidsinstanties, met vervolgens als enig doel de eigen onwettige besluitvorming hieromtrent te rechtvaardigen ten koste van de machteloos toeziende burger - m.a.w. hoe er door deze overheden wordt gesold met integriteit.
- deel 1 (t/m pag 118) leest als een spannend, tragi-komisch verhaal; het uithoudingsvermogen van de ik-figuur is onvoorstelbaar.
- deel 2 (toelichting) werkt verhelderend en is onthutsend tegelijkertijd.
- deel 3 (bijlage) is leerzaam, informatief en vaak bizar.
M.i. is ‘Kafka’ verplichte kost voor in ieder geval alle (semi-) overheidsdienaren. Een aanrader!
John Peters, Alphen a/d Rijn.
